شبهه ی قرآنی

عمار بن یاسر بن عامر بن مالک در مکه زاده شد.

وی از صحابه های حضرت محمد(ص) و از شیعیان امام علی(ع) می باشد.

پس از تحمل شکنجه مشرکان آیه ی 106 سوره ی مبارکه ی نحل در حق وی نازل شد.

پدر و مادر عمار ، یاسر و سمیه اولین شهدای اسلام بودند.

عمار در اکثر جنگ های حضرت محمد(ص) شرکت نمود.

در زمان خلافت ابوبکر در جنگ یمامه یکی از گوش هایش را از دست داد.

عمار با امام علی(ع) بیعت کرد و در جنگ های جمل و صفین یار و یاور امام بود.

وی در جنگ جمل فرمانده سمت چپ سپاه بود.

او در نهم ماه صفر سال 37 ه.ق در جنگ صفین به شهادت رسید

پیامبر اکرم(ص) شهادت عمار توسط گروهی یاغی وعده داده بود.

حرم او در استان رقه ی سوریه واقع است.

در 21 رمضان سال 1434 ه.ق گروه های تکفیری با انداختن خمپاره ای صحن را ویران نموده و شلیک موشک های پیاپی به دیوار های حرم بخش های زیادی از آن را خراب کردند.

حرم قبل از تخریب

صحن حرم پس از تخریب

عبدالله پسر عباس عموی پیامبر (ص) است که در شعب ابی طالب دیده به جهان گشود.

وی از محدثان و مفسران شهیر بوده است.

در زمان سه خلیفه ی اول با اینکه امام علی (ع) را شایسته ی این مقام می دانست ولی با خلفا همکاری داشت.

در ضمن او جد خلفای عباسی است.

هنگام محاصره ی خانه ی عثمان وی از سوی خلیفه ی ثالث به سالاری حج منصوب گردیده بود.ابن عباس چند روز پس از قتل عثمان به مدینه آمد و با علی (ع) بیعت نمود.

پس از بیعت مسئولیت های مهمی به او سپرده شد پس از جنگ جمل در سا 36 هجری قمری امام علی (ع) او را والی بصره نمود.

او در جنگ های صفین و نهروان هم حضور داشت و از ارکان اصلی لشکر علی (ع) بود.

ابن عباس بسیار مورد وثوق امام علی (ع) بود به طوری که امام پس از شورش خوارج او را برای مذاکره با آنها به حرورا فرستاد.